Jaki naciąg do rakiety tenisowej wybrać?

Dla wielu osób kwestia dotycząca naciągu do rakiety tenisowej stanowi spore wyzwanie - rodzaje naciągów, naprężenia, siła naciągu mierzona w kilogramach - zwłaszcza dla osób początkujących w tym sporcie są to pojęcia wyjątkowo tajemnicze. Poniżej rozwiewamy wątpliwości i podpowiadamy, jaki naciąg do rakiety tenisowej wybrać!

Rodzaje naciągów ze względu na materiał

Naciągi można podzielić pod względem rodzaju materiału, z jakiego wykonane zostały struny. Tym samym na rynku znajdziesz, na przykład:

• naciągi poliestrowe - popularne, wytrzymałe i w przystępnej cenie; nie są jednak wygodne dla każdego, a ich wadą jest znaczna utrata naprężenia od momentu założenia na rakietę,
• naciągi naturalne - uważane za nieco elitarne - są droższe, ale i jakościowo lepsze; produkowane z jelit bydła są bardzo elastyczne i wytrzymałe (dzięki zawartości kolagenu wiążącego naturalnie ich strukturę),
• naciągi wielowłókniste - z połączonych (skręconych) ze sobą mikrowłókien wykonanych z tworzyw syntetycznych; zapewniają przyjemny komfort uderzeń przy zachowaniu ich siły,
• naciągi hybrydowe - łączące dwa rodzaje naciągów; wśród najpopularniejszych kombinacji dominują połączenia naciągów naturalnych z poliestrowymi lub poliestrowych z wielowłóknistymi.

Naciąg tenisowy

Wybierając rakietę do tenisa zwracasz uwagę na jej wagę, markę producenta czy nawet kolor ramy, ale nie przejmujesz się zbytnio tym, jaki naciąg zastosowano? To spory błąd, ponieważ nieodpowiednio dobrany będzie przynosił więcej szkody niż pożytku. Przede wszystkim nie pozwoli Ci wyciągnąć z rakiety maksimum jej możliwości, a Twoje stawy narazi na ryzyko wystąpienia bolesnych kontuzji.

Naciąg tenisowy i jego dobór należy rozpatrywać pod kątem dwóch jego właściwości, to jest naprężenia (określanego też siłą naciągu) oraz grubości, czyli inaczej średnicy.

Siła naciągu rakiety tenisowej w kilogramach

W przypadku naprężenia, czyli siły naciągu rakiety tenisowej (kg), jest ona ustalana już w momencie zakładania naciągu przez maszynę. To oznacza, że ewentualnej zmiany naprężenia należy dokonać poprzez całkowitą wymianę całego naciągu.

Siła naciągu rakiety tenisowej standardowo mieści się w przedziale od 20 do 30 kilogramów, przy czym należy pamiętać, że im wyższa będzie jej wartość, tym lepiej będziesz kontrolować piłkę, jednak ze znacznie mniejszą siłą uderzenia. Niższe naciągi, bliżej granicy 20 kg, ograniczą wytrzymałość strun naciągu, za to zapewnią odczuwalnie większą siłę uderzenia. Osoby początkujące często wybierają niższe naprężenie także dlatego, że pozwala na bardziej komfortową grę - wibracje od uderzania są w takim przypadku przenoszone znacznie łagodniej.

Każdy gracz powinien sam spróbować znaleźć idealną dla siebie siłę naciągu. Specjaliści zalecają przy tym, aby nie dokonywać jednocześnie zmian naprężenia i strun, tylko decydować się na ewentualne kolejne wymiany pojedynczo, jednego z tych elementów.

Grubość/ średnica naciągu

Struny naciągu produkowane są w kilku różnych średnicach, od których również zależy funkcjonalność całego naciągu i jego wpływ na grę.

Grubość naciągu (średnica strun) podawana jest w milimetrach. Standardowe modele mieszczą się z reguły w granicy od 1,1 do 1,4 milimetra, ale oferowane są także wartości w innym zakresie, dzięki czemu każdy tenisista może próbować dostosować średnicę do indywidualnych potrzeb.

Im cieńsza będzie struna (mowa tu o średnicy do 1,3 milimetra), tym siła uderzenia będzie większa. Taki wariant przenosi ponadto drgania łagodniej, dzięki czemu gra się bardziej komfortowo. Są to jednak struny o mniejszej wytrzymałości na pękanie.

Grubszy naciąg rakiety tenisowej, zaczynający się od 1,35 milimetra wzwyż jest wytrzymalszy, jednak ogranicza dynamikę uderzeń, a wibracje nimi wywoływane mogą być dużo bardziej odczuwalne (i bolesne!). Łatwiej za to przychodzi kontrolowanie piłki.

Ile metrów naciągu na rakietę potrzebujesz? Przyjmuje się, że około 12 metrów wystarczy do naciągnięcia strun na główkę rakiety. W sklepach tenisowych dostępne są opakowania zawierające tak zwany set (czyli ilość wystarczającą na jeden naciąg), jak i dłuższe rolki, z których odcina się potrzebną długość.